Roadtrip naar het noorden (part 3)

Het laatste deel van onze roadtrip naar het noorden.

Omdat ik de feedback kreeg van enkele trouwe fans (jeeej, ik heb trouwe fans) dat een kaartje wel handig zou zijn zodat ze Google Maps niet steeds moeten openen, heb ik intussen de route aangemaakt op Polarsteps. Supertoffe app trouwens!

Tijdens ons verblijf in Flåm beslisten we om niet via Bergen te rijden, en onmiddellijk richting Stavanger te trekken. Tijdens onze roadtrip in Kroatië enkele jaren geleden maakten we de fout om te veel op te korte tijd te willen zien, waardoor we zo goed als elke dag aan het rijden waren.

Hoewel Bergen in kilometers niet zo ver weg was, wisten we intussen wel al hoe lang je over bepaalde afstanden doet in Noorwegen. Dan liever Bergen bezoeken tijdens een volgend avontuur in Noorwegen zodat we nu op ons uiterste gemak terug richting het zuiden konden trekken.

Op de camping in Flåm werden we aangesproken door een gepensioneerd Nederlands koppel dat graag Bobil wilden bekijken. Voor ik het wist, had ik hun uitgebreid reisverslag in handen van hun eerste reis naar Noorwegen in 2001. Beetje te vergelijken met wat jij hier nu leest, maar dan op papier. In dat verslag las ik over de national road 13, die zo mooi bleek te zijn.

We kozen ervoor om die route te volgen en zo naar Stavanger te rijden. Met 366 kilometer voor de boeg en een rijtijd van ongeveer 7 uur volgens Google konden we ons wel even bezighouden.

Jezelf verplaatsen in Noorwegen gaat echt traag door de vele bochten en versmallingen. Je ziet ook geen tegenliggend verkeer. In elke versmalde bocht is het afremmen omdat je niet weet wat er zich achter die bocht bevindt. Ik was enorm blij wanneer we achter een vrachtwagen reden en die de baan voor ons vrijmaakte.

Hyacinth was in da house.

Het grote voordeel van je bed mee te hebben en het feit dat je mag wildkamperen in Noorwegen is dat je op eender welk moment je trip voor die dag kan staken. Dat deden we dan ook wanneer we een leuke plek tegenkwamen om verder van de dag te genieten en te overnachten.

3 dagen later kwamen we aan in Stavanger. Wildkamperen is niet zo'n evidentie in Stavanger, dus kozen we ervoor om op Camping Mosvangen te verblijven. Gelegen aan het Mosvatnet (een meer) en gesitueerd buiten het stadscentrum, was dit de ideale uitvalsbasis. Je kan er niet op voorhand reserveren, dus op tijd arriveren is een aanrader.

Tijdens ons verblijf in Stavanger was het net het jaarlijkse food festival Gladmat. Het was enorm druk in het centrum waardoor we na een bezoek gebracht te hebben aan het oude stadsdeel, Gamle Stavanger, niet meer terugkeerden.

We spendeerden 2 dagen op de camping zelf en deden er niet veel meer dan 's ochtends lopen rond het meer en genieten van het nietsdoen.

Het plan nadien was om enkele eilandjes te bezoeken, hoewel dat niet zo simpel bleek. Veel van de eilandjes worden tijdens de zomermaanden bewoond door Noren die er een vakantieverblijf hebben. De meeste Noren hebben hun eigen bootje met als gevolg dat er weinig of geen ferries zijn die je naar zo'n eiland kunnen brengen.

Als er al een ferry is, vaart die met een beetje geluk 1 keer per dag uit, maar je moet niet verwachten dat het een type ferry is waar je met de auto mee kan.

Zo zijn we op verschillende plekken beland waar we op zoek gingen naar de ferry om er uiteindelijk even rond te lopen en terug verder te trekken met Bobil.

Dan maar op zoek naar vuurtorens. Ik had gelezen over de vele vuurtorens aan de zuidkust en wilde er graag enkele bezoeken.

Eén van de bekendere is Lindesnes Fyr. Lindesnes stond ook voor een andere reden op mijn lijst om te bezoeken, namelijk het restaurant Under.

Toen we Noorwegen als bestemming kozen, beslisten we onmiddellijk om te gaan eten bij Under ter gelegenheid van ons huwelijk.

Ik weet niet wat me bezielde, maar ik maakte een grote beginnersfout. In plaats van een jaar geleden onmiddellijk te reserveren, wachtte ik tot enkele maanden voordien. Uiteraard was er geen plaats meer en belandden we op de wachtlijst.

Maar kijk, we waren daar. Ik kon toch maar proberen om alsnog een plekje te bemachtigen. In de namiddag gingen we naar het restaurant en spraken enkele medewerkers aan met de vraag of ze een annulatie hadden voor die dag. Zij verwezen ons door naar het nabijgelegen hotel die blijkbaar hun reservaties beheren.

We stelden exact dezelfde vraag in het hotel. Geen annulaties, helaas. Ik heb nog gevraagd ons te bellen mocht er alsnog een last minute annulatie zijn, want ja, wij waren toch ter plaatse. Het heeft niet mogen baten.

Er zit niets anders op dan nog eens terug te keren naar Lindesnes, maar dan mét reservatie.

We aten die avond in het restaurant van het hotel, wat helemaal niet slecht was. Klaar om de volgende dag richting Kristiansand te trekken, waar de aankomst van de ferry het einde van onze vakantie aankondigde.

Het was een onvergetelijke reis. Het feit dat we tijdens deze reis trouwden zal er zeker iets me te maken hebben, maar ook de vrijheid om rond te trekken zonder alles op voorhand uitgestippeld te hebben is geweldig.

Mijn absolute nummer 1 van deze vakantie is Dans På Bordet. Benieuwd naar de volledige Spotify list?