Dertig plus drie
De grootste fan van mijn schrijfsels is mijn vriendin Griet. Wanneer ik haar vertelde dat ik zou gaan bloggen tijdens mijn 35ste levensjaar kreeg ik prompt de vraag of er geen preview komt van mijn leven so far. Dat zou een levenswerk zijn, dus blik ik de komende weken terug op de laatste vijf jaar van mijn leven. Ik ben Griet nu al dankbaar voor die vraag, want ik heb er zelf van genoten om even stil te staan bij alle gebeurtenissen.
Het jaar van corona
2020 was het jaar van corona. Ik was sowieso één van de mensen die dacht dat we met twee weken lockdown in maart ervan verlost waren en het leven als vanzelf weer zou verder gaan. Niets was minder waar, want mijn 33ste verjaardag vierde ik in lockdown.
Zelfs in april geloofde ik dat we nog even moesten volhouden tot de zomer en dat het dan écht wel voorbij was. Dat zal wellicht ook de reden zijn waarom ik het op dat moment niet zo’n ramp vond om mijn verjaardag in lockdown te vieren.
Het was een geweldige verjaardag! Ik koos ervoor om mijn dag te vieren met een omgekeerd driegangenmenu. ‘s Ochtends begon het feest met mijn verjaardagstaart (door Wouter gemaakt), ‘s middags het hoofdgerecht en ‘s avonds het voorgerecht (zelfgemaakte kaaskroketten van Jeroen Meus).
Hoe dan ook was het een raar jaar. Ik verschiet ervan hoeveel we tijdens dat eerste coronajaar nog hebben kunnen doen, maar mijn herinneringen zijn niet zo scherp als die van de jaren ervoor. Ik kan me niet meer exact herinneren wanneer we met z’n allen in lockdown zaten en wanneer we meer vrijheid hadden. Ik mis voor mezelf de tijdlijn van de dingen die ik dat jaar beleefde.
Gelukkig weet ik nog wel wat we deden. En dat was voornamelijk wandelen. Héél veel wandelen.
Wandelen tijdens lockdown
Aangezien wandelen lange tijd zowat het enige was dat we mochten doen, reden we gans België rond. Met uitzondering van die periode dat we ons zelfs niet zomaar mochten verplaatsen waar en wanneer we wilden omwille van corona.
Wenduine, Oostende, Redu, Bouillon, Deinze, Sint-Martens-Voeren, Grammene, Deerlijk, .... de lijst is eindeloos.
Kan je je nog herinneren wat voor prachtig voorjaar we in 2020 hadden? Het was echt ongelofelijk mooi en warm weer. Ik heb de hele lockdown buiten op mijn terras kunnen werken.
Het nadeel van een droge, warme periode is dan weer dat er heel wat insecten zijn. Ik ben er een kei in om de stilte in de natuur te verstoren wanneer ik wegduik voor wespen, libellen, en eigenlijk alles wat rondvliegt.
Ik vraag me soms af wat ik toch altijd in de natuur ga zoeken. Langs de andere kant wil ik ook niet door mijn angsten - en dat zijn het echt wel - tegengehouden worden om naar de natuur te trekken. De grote avonturier zal ik daarentegen nooit worden.
Omdat we zo vaak gingen wandelen, kocht ik dat jaar een nieuw fototoestel om mee te nemen tijdens onze avonturen.
Ook tijdens de wintermaanden bleven we wandelen. Ik heb op een jaar tijd heel wat mooie plekken in België ontdekt.
Foodboxen
Terwijl iedereen aan het bakken ging tijdens lockdown, stortten wij ons op de boxen. We testten onder meer 15gram, HelloFresh en Foodbag. Foodbag kwam er als favoriet uit.
We namen zelfs een wijnabonnement via Our Daily Bottle en occasioneel bestelden we iets via één of ander restaurant in de buurt.
Af en toe mochten we onze bubbel uitbreiden. Tijdens die momenten nodigden we volk bij ons thuis uit en gingen we volop uiteten. Want ja, je wist nooit wanneer het weer gedaan was met de (beperkte) vrijheid.
#staycation
Staycations waren dé trend in 2020. Ook wij hebben daar ons steentje aan bijgedragen.
We gingen een weekend naar Durbuy, hadden een workation in de Ardennen met vrienden en logeerden in een tiny house in Sint-Martens-Latem.
24 uur Deinze
Een andere staycation was onze 24 uur in Deinze waar we met een Boootje gingen varen op de Leie. Neen, het is geen typo. Booot.be verhuurt boten waarmee je zonder vaarbewijs het water op mag. Zalig toch!
Met zo'n boot varen is totaal niet moeilijk. Gas geven is het hendeltje naar voren duwen en naar achter trekken om achteruit te varen. Het stuurwiel doet net hetzelfde als het stuur in een wagen. Zoveel mogelijk in het midden varen en bij tegenliggers ga je meer rechts varen. Inhalen doe je links. That's it.
Als je mijn vorige blogposts hebt gelezen, weet je dat ik fan ben van boten. Zo'n boottocht zorgt voor instant vakantiegevoel. Zelf vind ik het geweldig om de voyeur uit te hangen. Zonder schaamte staarde ik naar de gigantische huizen en tuinen die we voorbijgleden op het water. Vaak met een ponton zodat de huiseigenaars zich makkelijk op de Leie kunnen begeven of waar ze genieten van vakantie in eigen tuin vanuit hun luxe loungeset.
Mensen lijken sympathieker op het water of aan de waterkant. Er wordt tijd gemaakt om naar elkaar te wuiven of zelfs voor een kleine conversatie, die vaak uit niet meer dan enkele zinnen bestaat. Meer hoeft dat ook niet te zijn.
Misschien was het door corona dat mensen blij waren dat ze opnieuw contacten konden leggen.
Overnachten in een boom
Nog een andere staycation was de overnachting in een tree tent op het Domein van de Grotten van Han. Ik kreeg deze overnachting cadeau voor mijn 33ste verjaardag, maar omwille van de lockdown kon het pas tijdens de zomer plaatsvinden.
De smaak van Columbus
In juli ontdekte ik dan weer het één-programma De Columbus met Wim Lybaert. Gevolg: drie seizoenen in drie weken tijd moeten bingewatchen. Ja, ik zeg moeten. Omdat ik instant verslaafd werd aan het programma en waar het voor staat.
En dan was het zover!
Her en der kwamen er versoepelingen, waardoor we zelfs terug naar het buitenland konden trekken. Dus plande ik voor Wouter zijn verjaardag een kampeertrip naar Normandië.
Helemaal begeesterd door het één-programma was ik vastberaden om deze trip iets anders aan te pakken dan gewoonlijk.
Ik bestelde de Toeristische Wegenatlas van Frankrijk en nam me voor om zonder GPS in Saint-Pierre-en-Port te geraken en zoveel mogelijk autosnelwegen te vermijden. Omdat we wel een eindbestemming te bereiken hadden en ik niet al te veel tijd wilde verliezen in België, reden we via de E40 naar Calais om daar de autosnelweg definitief achter ons te laten.
Ik kreeg een ietwat ongeruste blik van Wouter wanneer ik de wegenatlas bovenhaalde en zei dat we helemaal op eigen houtje, zonder technologie whatsoever, naar Frankrijk zouden rijden. Gelukkig zag hij het wel zitten en toonde hij vertrouwen in zijn copiloot. Moi!
Op dat moment weet hij ook helemaal niet waar we juist naartoe zouden gaan of hoe lang we onderweg zouden zijn.
Om het helemaal af te maken, had Ik nog een tweede verrassing: een mixtape! Om ons te vergezellen tijdens de roadtrip maakte ik een Spotify playlist met alle nummer 1-hits op zijn verjaardag van 1986 tot nu, van zowel de Belgische hitlijst als de UK/US. Goed voor uren rijplezier.
We belandden op een kleine gezellige camping tussen een Duits en Belgisch gezin. Op het moment dat wij arriveerden in Normandië deed de avondklok zijn intrede in Antwerpen. Ik was bijna beschaamd om tegen onze Gentse buurman te zeggen dat we van Antwerpen afkomstig zijn. Voor hem maakte het duidelijk niet uit. Hij wou vooral weten of we speelkameraadjes mee hadden voor zijn kroost. Haha.
Zomerse vrijheid
Tijdens de zomer waren er behoorlijk wat versoepelingen en genoot ik van de vrijheid die we kregen.
Griet kwam voor het derde jaar op rij logeren. We gingen enkele dagen naar Loosdrecht (Nederland). En we deden zoveel mogelijk terrasjes en uitstapjes als mogelijk waren.
(T)huiswerken
De belangrijkste werken in huis waren intussen afgerond en nadat Wouter het jaar voordien de voortuin met Cliff onder handen genomen had, was het tijd om verder te gaan met de beplanting.
De kleine achtertuin leek door alle werkzaamheden intussen meer op een stort dan wat dan ook, dus huurden we een container om die volledig leeg te maken.
Wouter heeft ettelijke kilometers door het huis afgelegd om alles weg te werken.
Zowel Wouter als ik werkte al sinds maart 2020 volledig van thuis uit. Dat had zowel voor- als nadelen.
Eén van de voordelen was dat ik terug meer tijd had om te lezen. Voor het eerst sinds jaren las ik dat jaar 12 boeken, en ik leerde hier echt terug van genieten. Het lezen is iets wat ik sindsdien ben blijven doen. Op het moment van schrijven (april 2022) heb ik al 20 boeken gelezen sinds het begin van dit jaar.
Een nadeel was dat ik veel meer begon te kopen. Zo kocht ik een gans nieuw bestek en servies. Dat druist redelijk hard in tegen mijn principes als minimalist zijnde, maar dat jaar had ik er nood aan.
Ik heb die koopwoede ook goed benut en maakte met kerst een adventskalender van kleine pakjes voor Wouter en mezelf. Een mens moest iets doen, hé.
Eén van die pakjes waren matching Christmas onesies. Ik prijs me gelukkig dat Wouter wil meegaan in de raarste dingen. Haha.
Net voor de feestdagen gingen we weer volledig in lockdown. Dat zou zo de komende maanden blijven. Voor ik het goed en wel besefte, naderde mijn 34ste verjaardag.
